Van koud pakhuis tot warm thuis
- 4 min
- Middelburg
- 2017
Een monument verduurzamen is geen gemakkelijke opgave. Marlou Boerbooms weet er alles van. Want de verduurzaming van haar eigen monument heeft wel dertig jaar gekost. Dat leverde haar niet alleen een duurzaam en comfortabel huis op. Marlou vertelt.
Wat deed u besluiten een monument te kopen en op te knappen?
“Ik woon hier aan de haven, waar boten vol toeristen langsvaren. Iedereen kijkt vol bewondering naar al die mooie panden. Ze zijn een economische motor voor Middelburg, maar ze hebben wel eigenaren nodig die erin willen wonen en investeren. Bij de koop van dit pakhuis was ik betoverd door het mooie uitzicht op de haven en de geweldige tuin op het zuiden. De andere kant van het verhaal was dat we door het dak heen naar buiten konden kijken en alle ramen enkel glas hadden, waar het vocht vanaf droop als het koud is. Het was een bar en oncomfortabel huis, waar wat aan moest gebeuren.”
Waar liep u zoal tegenaan tijdens het verduurzamen?
“In mijn monumentale pand bleek het regelmatig lastig om duurzaamheidsmaatregelen te realiseren binnen de geldende regels. Toch zag ik mogelijkheden die technisch en visueel verantwoord waren. Na meerdere pogingen via de officiële weg heb ik uiteindelijk zonnepanelen en -collectoren geplaatst op een plek die nauwelijks zichtbaar is vanaf de straat. Ik deed dit met zorg voor het monument en met het idee dat het geen afbreuk deed aan het karakter van het pand. Later sprak ik toevallig de wethouder, die zei: ‘Wat jij hebt gedaan, is nu ons beleid.’ Dat bevestigde voor mij dat ik op het juiste spoor zat.”
Zijn er meer van dit soort regels die u tegenwerkten?
“Ook de eis van enkelglas in monumenten vond ik niet meer van deze tijd. Toen ik tien jaar geleden vacuümglas zag in de Hermitage, wist ik: dit is een oplossing die past. Het glas paste perfect in mijn ramen en biedt veel betere isolatie. Hoewel het aanvankelijk niet werd toegestaan, is het inmiddels in Middelburg wél toegestaan in monumenten. Ik ben blij dat ik nu aan de regels voldoe én comfortabel kan wonen.”
Wat is de volgende regel die u gaat breken?
“Het lijkt misschien alsof ik voortdurend de grenzen opzoek, maar dat is niet mijn insteek. Ik heb veel respect voor de regels die monumenten beschermen. Tegelijkertijd geloof ik dat we ruimte moeten creëren voor duurzame oplossingen, zodat mensen ook in de toekomst prettig kunnen wonen in monumenten. Ik zie mezelf als een kritische denker die anderen wil inspireren. Samen werken we aan een toekomst waarin duurzaamheid en erfgoed hand in hand gaan.”
