Waarom zijn er op dit moment niet voldoende middelen in de fondsen?

Door de restauratieachterstand (slecht/matig) in niet-woonhuis rijksmonumenten, hogere marktrente, inflatie en stijgende bouw- en energiekosten zien we sinds enkele maanden een overvraag op onze fondsen voor restauratie en verduurzaming van rijksmonumenten. We maken ons samen met onze partners sterk voor voldoende middelen. De realiteit is echter dat in meerdere fondsen de behoefte groter is dan de hoeveelheid beschikbare financiële middelen. 

Veertig jaar geleden is het Restauratiefonds opgericht met de gedachte om met iedere subsidie-euro meer te doen voor het behoud van erfgoed. Door het laten terugvloeien van rente en aflossing in revolverende fondsen kunnen we telkens opnieuw monumenteigenaren ondersteunen. De eerste euro wordt nu voor de vierde keer uitgeleend: een duurzame financieringsbron in de monumentenzorg in Nederland en het Caribisch deel van het Koninkrijk. 

De harde werkelijkheid is dat de fondsen niet onuitputtelijk zijn. De revolverende werking is op dit moment niet toereikend voor  de enorme vraag naar laagrentende leningen voor (grootschalige) restauratie en verduurzaming. Daar komt bij dat de relatief jonge fondsen nog niet op volwassen/sterkte zijn om genoeg te revolveren. Het betreft met name de fondsen voor grootschalige restauratie en verduurzaming. Juist daar zijn nieuwe middelen vanuit het Rijk extra hard nodig, met name door tal van grootschalige erfgoedopgaven (restauratie en verduurzaming van kerken, oude fabrieken etc.). 

Het op sterkte en volwassenheid komen van de fondsen een voorwaarde voor optimale ondersteuning van de erfgoedopgaven. Nieuwe stortingen vanuit het Rijk zijn nodig om die eigenaren te ondersteunen die voor grote complexe opgaven staan en die vaak moeite hebben om dit in de markt te financieren. Zicht op nieuwe middelen is er vooralsnog niet.