Van ketelhuis naar vakwerkhuis
- 4 min
- Delft
- 2021
Het Ketelhuis in Delft, een industrieel rijksmonument van ruim honderd jaar oud, heeft een indrukwekkende transformatie doorgemaakt. Waar het ooit de energievoorziening was van de Technische Hogeschool, is het nu een levendige plek met betekenis voor de buurt, de TU Delft en de Delftenaren. Het architectentrio van Vakwerk Architecten zag de potentie van het vervallen pand, richtte Vakwerk Vastgoed op en blies het nieuw leven in. Met steun van het Nationaal Restauratiefonds kon het Ketelhuis worden verduurzaamd, gerestaureerd en herbestemd tot een inspirerende locatie voor hun eigen bureau, een café en een coworking space voor ondernemers en studenten.
Financiering
‘Zonder het Nationaal Restauratiefonds was het niet mogelijk geweest’, zegt Paul Ketelaars, een van de drie eigenaren. ‘Een reguliere bank begint hier niet aan. Die ziet het als commercieel vastgoed en de eerste vragen zijn dan, waar zijn je verhuurcontracten en wat is de getaxeerde waarde als het straks klaar is? Het Restauratiefonds daarentegen gaat het om het behoud van de culturele waarde die een rijksmonument heeft. Een derde van het geld hebben we zelf ingebracht, de rest konden we lenen tegen een lage rente.’
De eigenaren sloten een Restauratiefondsplus-hypotheek af voor de restauratie. Van de gemeente Delft ontvingen ze bovendien een subsidie voor de herbestemming en de restauratie. ‘De financiering was snel rond’, blikt Bernard Brons, accountmanager bij het Nationaal Restauratiefonds, terug. ‘Er hadden zich al meerdere partijen bij ons gemeld met het idee het Ketelhuis te herbestemmen. Ik kende het gebouw en de omgeving. De businesscase van Vakwerk Architecten steekt goed in elkaar. Het is een combinatie van eigen gebruik, horeca en verhuur. Behalve dat dit zakelijk gezien een sterke combinatie is, brengt het ook met zich mee dat veel mensen van het erfgoed kunnen genieten.’
Verduurzaming
De verduurzaming is volgens Bernard Brons een belangrijke voorwaarde voor het behoud van het monument. Voor de verduurzaming van het monument ontvingen de eigenaren een Duurzame Monumentenplus-Lening van het Restauratiefonds. ‘De verduurzaming had twee doelen: het monument moest qua energiegebruik duurzaam zijn en er moest een fijn binnenklimaat ontstaan’, legt Ketelaars uit. ‘Er zat natuurlijk nog geen enkele installatie in; het gebouw wás een installatie. Vloerverwarming, dubbel glas, luchtwaterwarmtepompen, ledverlichting en waterbesparende kranen en toiletten hebben er een duurzamer gebouw van gemaakt. Alles is elektrisch, we willen geen fossiele brandstof gebruiken.’
Een monument moet op de lange termijn betaalbaar zijn, dan blijft het aantrekkelijk en dat houdt het in stand
Bernard Brons
‘Maar dat is niet het enige’, zegt Ketelaars. Duurzaamheid wordt door huurders ook steeds belangrijker gevonden. Wij kunnen ons onderscheiden van andere plekken. En dat willen we ook. Als ondernemers die midden in de maatschappij staan, kunnen en willen we niet om het thema duurzaamheid heen.’
